Weer Post

Vandaag weer een leuke dag met jou.
's Morgens kwamen we samen toe.
Ik zei dat je zo vroeg was en je zei dat je zo je momenten had.
We stonden dicht bij elkaar en keken mekaar aan.
We tikten in en openden de deur naar de SD. In het deurgat keken we elkaar weer aan. Je ging naar je bureau

Ik had nog niet veel zin om aan de post te beginnen en stond wat te kletsen met collega's.
Je kwam weer binnen en vroeg of de buitenbrievenbussen al leeggemaakt waren. Nee, dat had ik nog niet gedaan. Ik zei dat jij dat wel mocht doen. Je wou dat wel doen want je verwachtte post. Ik zei dat de sleutels in het kastje lagen, maar je vond ze niet. Ik kwam je helpen.
Ik gaf je de sleutels. Onze vingers en handen raakten elkaar aan. Ik hou van die momenten.

Eerst deed je de brievenbus achteraan open. Je kreeg ze niet dicht. Ik keek eens en ik lachtte. Het lukte niet. Ik kwam je helpen.
Op dat moment lukte het je wel. De brievenbus vooraan lukte ook.

Het was 8 uur gepasseerd en je belde met V.
"Is de post nog niet verdeeld?"
V. tegen mij:"Ze vragen of de post nog niet verdeeld is".
Ik wist onmiddellijk dat jij het was. Ik mopperde expres en liet je naam vallen.
Er kwamen reacties.

Nog geen 5 minuten later kwam je binnen gelopen en ik keek je gespeeld boos aan.
Op jou speciale manier gniffelde je en je lachtte.
Ik was nog niet eens begonnen met de post!
Je vroeg aan L. een briefopener en kwam me helpen.
Ik hou ervan als je me komt helpen. Dat heb je vroeger nog gedaan.
Wat zal ik dat missen!
Je vroeg of ik dit graag deed en of ik het nog lang ging volhouden.
Waarschijnlijk niet... Als jij er niet meer bent, dan hoeft het voor mij ook niet meer.
Ik zei dat ik je zou gaan missen. Maar daar reageerde je niet echt op.
Als je de post had die je nodig had, dan ging je terug naar je bureau.
Je keek nog eens om en bedankte me...