maandag 24 mei 2010

Vrijdag 21.05.2010

Ik had vele verwachtingen van die avond. Door omstandigheden is hij anders gelopen dan verwacht.

Te vroeg kwam ik toe, maar eigenlijk net op tijd.
Jullie wilden de stad nog in en ik ging mee.
Een fiets geleend en eerst naar de bank, achter schoenen voor F. en naar Dille & Kamille.
Wat verder gefietst... nog een schoenwinkel tegengekomen.
Jij en ik wachten buiten. Vertellen over dingen die we anders zouden doen in ons leven.
Diep vanbinnen stierf ik toen je zei wat je anders zou gedaan hebben. Ik heb schrik je te verliezen, maar dat kan ik je niet zeggen.
Ik weet dat het je ongelukkig maakt.

F. & M. komen buiten en we fieten terug om L. & S. op te pikken.
We fietsen verder om iets te gaan eten en drinken, vlakbij de plaats waar we een fijne avond zouden hebben.
M. had gereserveerd en we hadden een plekje op het terras.
We houden allebei niet van in volle zon zitten, dus we zaten naast elkaar in de schaduw.
Vond het heerlijk om na al die tijd weer dicht bij jou te zijn, maar ook dit kan ik je niet vertellen.

We bestelden wat te eten en te drinken.
We lijken ongelooflijk fel op elkaar kwa karakter en dat is je ook opgevallen.
Ik hoef mij voor niets te verantwoorden bij jou, want je denkt er net hetzelfde over.
Ik kom net terug van vakantie en mensen verschieten er van dat ik niet vaker gaan zwemmen ben. Jij niet, jij houdt ook niet zo zwemmen.

Mensen vragen zich af waarom je zo lief bent tegen me.
Je zegt dat dit is omdat ik zo lief ben voor jou. Je oogst wat je zaait.
Wederom kan ik niet vertellen dat jij mijn zonnetje bent.

De gesprekken gaan verder. We krijgen ons eten. Ik bestelde spaghetti.
We zijn niet vies van elkaar en je eet van mijn bord, wat ik niet erg vind. Ik heb toch geen honger.

Ik krijg een smsje van een vriendin om af te spreken voor zaterdag, neem mijn gsm en stuur haar een reactie terug.
M. ziet mijn gsm en vraagt hoe die werkt. Er worden foto's gemaakt.
Kruip eens dicht bij K. Jullie lijken net zo'n koppelke.
Wederom zeg ik niets, maar diep vanbinnen wil ik graag reageren.
Ik neem je arm vast en druk mijn hoofd tegen je schouder... we glimlachen.
De foto is mooi geworden... een mooie herinnering.
Er worden nog enkele foto's gemaakt.

Ondertussen wordt het half 8. Tijd om verder te gaan.
HET kan beginnen.
We staan klaar om te vertrekken. De anderen zijn nog aan het treuzelen.
Je merkt dat ik het op mijn zenuwen krijg en je zegt dat je er zelf ook niet tegen kan.
Weer iets waar we het over eens zijn.

We nemen de fietsen en rijden het park in.
Toegekomen aan de tent, parkeren we onze fietsen en gaan ons inschrijven.
We hebben tafel 22...
De andere ploeg is ook al aangekomen en komt ons goeiedag zeggen.
Ik weet niet hoe me te gedragen. Het is heel moeilijk voor ons.
Stiekem hoop ik dat de andere ploeg ver genoeg van ons vandaan zit.

Het begint en het is moeilijk.
Eerst is het nog leuk, maar al gauw niet weer.
We zitten tegenover elkaar, maar het is niet zoals die eerste keer.
Onze benen raken elkaar aan, maar de high-five's vliegen niet meer in het rond.
Het is pauze en onze ploeg wil weg.
Eigenlijk kan ik dat niet maken tov de andere ploeg.
Ben het dan gaan vragen en het was toch ok.

We vertrekken en fietsen door de stad.
We drinken iets in een cafeetje waar gratis optredens aan de gang zijn. Het is er te luid en praten gaat niet goed. Je staat ook ver van me vandaan.
Eigenlijk was iedereen moe en we besluiten maar om naar huis te gaan.
F. & S. blijven.
De rest neemt de fietsen en keert terug.
Je loopt snel naar je wagen, zegt nog snel fijn weekend en vertrekt.

Ook wij vertrekken... x

Geen opmerkingen:

Een reactie posten