Jaarverslag

Gisteren was het zover. Officiële voorstelling van het jaarverslag.
Ik had de foto's gemaakt en was zenuwachtig, al de ganse dag.
Maar ook nu weer maakte jij mijn dag compleet.

Het begon 's ochtends al.
Er kwam iemand iets voor je afgeven.
Een dik pak.
Het paste niet in je postbakje, dus dan er maar bovenop.
Ik stond vooraan te kletsen met L. Je kwam binnen en L. maakte onmiddellijk een opmerking dat je het niet leuk zou vinden en dat het mijn fout was -want ik had het pakje aangenomen-
Tot ieders verbazing vond je het erg leuk. -Zal vast gekomen zijn doordat L. er zo op aandrong dat ik het daar gelegd had.-

Beetje later... telefoon. L. nam op.
Ik was nog steeds achteraan.
Je had een opmerking. De post duurde toch zo lang!
L. zei dat ze het zou doorgeven aan mij.
Toen je dat hoorde, hoefde het niet meer. Het was maar een grapje.
L. wou eerst niet tegen mij zeggen waar het over ging en wat ze me moest doorgeven. De boodschap was voor haar bedoelt zei ze. Maar ik wou het toch weten.

Weer wat later kwam je beneden.
Ik keek je -gespeeld- boos aan. Jij keek ondeugend (zoals je altijd naar me kijkt) terug. Ik zei 'awel merci'. Jij speelde er direct op in.
Je lachte en zei: 'L. heeft toch ook gezegd wat ik er achter zei? Dat het niet op jou bedoelt is. Jou service is onberispelijk.'
Ik antwoordde al lachend met 'slijmbal'.
Jij antwoordde al lachend terug en streelde over mijn arm 'nu is't nog niet goed'.

Je ging roken.
Ik voelde dat je naar me keek. Je kan me zien door het raam.
Ik ging weer bij L. staan en we lachtten over iemand die er 'op sterven na dood' uit zag.
Je kwam terug binnen en keek ons aan... Waaaat?
Niets! Het ging niet over jou en ik lachtte.
Ik ging naar boven en riep nog 'Liefje, ik ben naar boven'. Je draaide je om... voelde je je aangesproken?
Soms wou ik dat ik die dingen tegen jou kon zeggen.
Je antwoordde: 'veel plezier daar boven'.

's middags kwam ik terug uit middagpauze.
Ik had gehoopt dat je weer buiten stond te roken, maar je stond er niet.
Ik wandelde voorbij en zag je in het lokaal van IT staan. Je keek door het raam, zag mij, een zwaaide lief naar me! Uiteraard zwaaide ik terug!

Half 3... eindelijk jaarverslag tijd!
A. was nog aan het treuzelen, maar ik ging alvast voorop.
Er was nog niet veel volk in het lokaal. H. stond er al met mensen van het WZC.
Ik ging bij R. en S. staan.
Jij kwam ook toe en kwam bij me staan.
M. kwam en ging aan de kant zitten.
Wij volgden.
Ik zette me naast jou.
We raakten elkaar nog even aan.

De voorstelling begon.
Ik wou je nog even aanraken. Ik riep: 'spannend!! En wreef even over je been. Om het niet te doen opvallen, wreef ik ook over S. haar been.
Je keek en vond het raar dat ik het spannend vond.
Tijdens de voorstelling vroeg je vaak wat er gezegd werd.
Je kon het niet goed verstaan.
Na de voorstelling raakten we elkaar weer aan.
Jou handen hadden het warm, de mijne waren koud.
Ik zei er iets van en hielden weer even handjes vast. :-)

We namen drinken, ik ging mijn jaarverslag halen.
Stond nog een beetje te babbelen met verschillende mensen.
Je had in de gaten dat ik bij H. stond.
Beetje later ging ik er weer bij staan. Je stond bij R., L., de twee R.'s.
Ze vonden dat ik schitterend werk geleverd had.
L. begon vragen aan me stellen bij het zien van de foto's.
Ze zagen mijn eigen foto en vroegen of ik tegenwoordig ook al lesgeefster was.
Uiteraard! zei ik.
L. zei nog dat ik multifuncioneel was. Hij vroeg ook wat voor les ik kon geven.
Ik zei 'wat wil je graag'.
En toen antwoordde jij: Sexuele opvoeding.
Ik had vanalles willen antwoorden, maar het zou te fel opvallen. Dus ik zei maar niets.
L. reageerd nog.... door H. dan.
Ik zei van dat kan hij allemaal.
Je zei ook nog dat ik het goed gedaan had (de foto's maken dan).
En toen ging je weg...




Nu ben ik in een zwart gat gevallen.
De tijd tikt razendsnel voorbij.
Nog even, nog heel even en je komt niet meer.
Dat doet nog altijd pijn, heel veel pijn.
Ik koester elk moment dat ik nog met je delen kan...